RIP "Emily Barker".
Την ημέρα του καλοκαιριού του 1998, όπως λέγεται στο βιβλίο μου, καθόμουν ζητιανεύοντας έξω από το πολυκατάστημα της Jenner στην Prince's Street του Εδιμβούργου. Ήμουν εκεί αρκετούς μήνες στο δρόμο, ζητιανεύοντας χρήματα για φαγητό, μερικές μπύρες το βράδυ και μερικές φορές διαμονή. Για να καταλάβετε πώς έφτασα εκεί, θα πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο μου.
Είχα παρατηρήσει ότι μερικές ωραίες κυρίες είχαν έρθει να μου δώσουν χρήματα και κατέληξα στην απόφαση ότι την επόμενη φορά που θα το έκανε και μου άρεσε η εμφάνισή της, θα σηκωνόμουν και θα την προσκαλούσα για καφέ. Σίγουρα ένα έκανε και ήταν η κυρία που από δική της επιλογή είναι η Έμιλι Μπάρκερ στο βιβλίο μου.
Περίπου 1 στους 100 ανθρώπους έχει παρανοϊκή σχιζοφρένεια και τι γνωρίζετε για όλες τις κυρίες που θα μπορούσα να καλέσω για καφέ που είχαν έρθει να μου δώσουν χρήματα, προσκάλεσα μια που σαν εμένα είχε την πάθηση. Δεν μπορούσα να το δω πραγματικά εκείνη τη στιγμή μόνο όταν κοιτάζω πίσω. Ένας ψυχίατρος είπε ότι είχαμε τρέλα à deux που είναι όταν συγχωνεύονται οι αυταπάτες δύο ανθρώπων. Η Emily είναι η μόνη γυναίκα με την οποία έζησα ποτέ και μαζί με τα σκυλιά της Jessie και Molly και τη γάτα Eryngo ήταν το πιο κοντινό μου στο να κάνω οικογένεια τόσο αρραβωνιασμένο ήταν για τη δεκαετία 1994-2004 που ασχολήθηκα με ψυχιάτρους!
Αγαπητή Έμιλυ αυτοκτόνησε το 2015, καταλαβαίνω παίρνοντας υπερβολική δόση του ίδιου αντιψυχωσικού που παίρνω. RIP Emily, ποτέ ξεχασμένη, πολύ αγαπημένη. Με αγάπη στα παιδιά της.
Η Emily, έφυγε με τους φίλους μου Lorraine και Marek και οι δύο είχαν επίσης προβλήματα ψυχικής υγείας. Τράβηξα τη φωτογραφία στο Club Rich UK Bedford. Νομίζω ότι η κυρία με την πλάτη της στην κάμερα είναι η Maureen της οποίας ο πρώην σύντροφος ήταν επίσης σε ένα ταξίδι ψυχικής υγείας. Οι άνθρωποι είπαν στον ιδιοκτήτη Matt Thomas (RIP) ότι έπρεπε να φορέσει λευκό παλτό καθώς πολλοί από τους πελάτες του ήταν ψυχιατρικοί ασθενείς!
Η κριτική της Έμιλυ για το βιβλίο μου
Ψάχνω για το σκυλί του πρίγκιπα Καρόλου και άλλες ιστορίες ή το One Summer I Thought I Was A Dog είναι ένας αυτοβιογραφικός απολογισμός που είναι ταυτόχρονα διασκεδαστικός και αποκαλυπτικός. Προκαλεί μια περίεργη αίσθηση συνειδητοποίησης και διορατικότητας για μια ασθένεια που δυστυχώς, πολλοί δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν. Το θάρρος του συγγραφέα καθώς αγωνίζεται να καταλάβει τι του συμβαίνει κάνει αυτό το βιβλίο να αξίζει τον κόπο, συναρπαστικό για όλους μας - Emily Barker (RIP).
www. tasc-uk.org