Επιτρέψτε μου να εξηγήσω γιατί αυτό το πορτρέτο είναι ένα πορτρέτο ελπίδας. Ο καλλιτέχνης είπε ότι είχε μόνο 20 λεπτά για να το κάνει καθώς έπρεπε να κατέβει στην παμπ. Λέει ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτόν τον πίνακα ζωγραφικής της, αλλά δεν επιθυμεί να αναγνωριστεί παρά την προσφορά μου για έναν σύνδεσμο προς τον ιστότοπό του. Αυτό οφείλεται στο στίγμα της σχιζοφρένειας. Μου λέει ότι πέρασε τα χρόνια από το 1969 έως το 1979 μέσα και έξω από τα «τρελοκομεία». Προσπαθώ να μάθω την ιστορία της ώστε να μπορείτε να τη διαβάσετε, αλλά περιγράφει τα 10 χρόνια της παρανοϊκής σχιζοφρένειας σαν να ζει σε ένα σταλινικό κράτος και όποιος έχει αναγκαστεί με Chlorpromazine/Largactil, Stelazine ή Haloperidol, είμαι σίγουρος ότι θα ξέρει τι εννοεί. Ο λόγος που αυτό το πορτρέτο είναι ένα πορτρέτο ελπίδας είναι ότι ο καλλιτέχνης εμπίπτει στο σημαντικό ποσοστό των πασχόντων από σχιζοφρένεια που αναρρώνουν σε σημείο που δεν χρειάζονται πλέον φάρμακα ή δεν βρίσκουν μια ευτυχισμένη ζωή σε αυτό (βλ. τμήμα πρόγνωσης). Μπορώ να εγγυηθώ για αυτό και ο καλλιτέχνης, μέσα στις δεκαετίες που έχω
Πορτρέτο της Ελπίδας
1995 Ελαιογραφία του Clive Travis από έναν ΠΡΩΗΝ ΠΑΡΑΝΟΕΙΔΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗ
γνωρίζω ότι έχει παραμείνει καλά και φαίνεται να μπορεί να πίνει ατιμώρητα (αν και δεν είμαι σίγουρος για το συκώτι της σκέφτεται!). Ο ίδιος ΠΡΩΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΔΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗΣ τράβηξε τη μάλλον καλή, αν και ομολογουμένως όχι πολύ, φωτογραφία στον υπολογιστή μου να καπνίζω αλλού σε αυτόν τον ιστότοπο. Ξέρω ότι αυτή η ιστορία θα σημαίνει πολλά για πολλούς από εσάς και αν εσείς, ένα μέλος της οικογένειας ή ένας φίλος παλεύετε τώρα με φαινομενικά ατελείωτο πόνο αυτή τη στιγμή, υπάρχει ελπίδα. Μπορεί να αναρρώσετε εντελώς ή, τουλάχιστον, να βρείτε ένα φάρμακο που θα κάνει τη ζωή σας να αξίζει να ζήσετε όπως εγώ. Κλάιβ